Obecny kryzys w sektorze cukrowniczym Unii Europejskiej jest bez precedensu: CIBE wzywa do pilnej reakcji i działania

Rok po zakończeniu obowiązywania systemu kwotowego, w którym tego lata ceny cukru na świecie i w UE osiągnęły najniższe w historii poziomy - znacznie poniżej progu referencyjnego i kosztów produkcji w UE - sektor produkcji cukru buraczanego w UE nadal boryka się z poważnymi zawirowaniami. Dodatkowo nadmiernie restrykcyjne decyzje dotyczące stosowania środków ochrony roślin i nowych technik hodowlanych mają negatywny wpływ na europejskich plantatorów, którzy zawsze byli w czołówce wdrażania innowacji i zrównoważonych praktyk. Podsumowując tą niekorzystną sytuację, europejscy plantatorzy wzywają do podjęcia pilnych działań i zaprzestania przez instytucje unijne polityki typu "poczekamy i zobaczmy". Obecny poważny kryzys zagraża stabilności finansowej gospodarstw rolnych i prężności unijnego sektora cukrowniczego. Jedynym wygranym reformy jest przemysł spożywczy wykorzystujący cukier,  który  w ciągu jednego roku zyskał 1,5 miliarda euro kosztem rodzin rolniczych.

• Zmiana unijnego sektora cukru z importera netto na eksportera netto znacząco zmieniła strukturę cen w UE. Ale przy produkcji i eksporcie (około 3,2 mln t w roku 2017/18) znacznie niższych niż w Brazylii, Indiach i Tajlandii, sektor cukru buraczanego w UE nie wpływa na kształtowanie się cen. Światowe potęgi, działania spekulantów i kraje trzecie, które sprzedają poniżej kosztów produkcji subsydiowany cukier na rynku światowym są przyczyną wahań cen i obecnego załamania cen cukru (minus 26% w UE od września 2017 r.).
• Reagowanie plantatorów z UE na czynniki rynkowe jest ograniczane przez rygorystyczność, niską przejrzystość ram kontraktacji i słabnącą pozycję plantatorów buraków. Przewiduje się, że produkcja cukru w UE w roku 2018/19 będzie niższa, ale nie z powodu znacznego spadku areału uprawy buraków, ale z powodu trudnych warunków klimatycznych latem i słabych plonów w wielu regionach, co dodatkowo pogłębi bardzo złą sytuację finansową plantatorów buraków. Wstępne szacunki CIBE na kampanię 2018/19 pokazują spadek produkcji w UE o około 2,4 mln t.
• Niedawne decyzje UE przeciwko stosowaniu środków ochrony roślin w zaprawianych nasionach buraka i przeciwko stosowaniu nowych technik hodowlanych jeszcze bardziej zagrażają obecnej i przyszłej konkurencyjności sektora w porównaniu z państwami trzecimi.
• Prężność sektora cukru w UE jest zagrożona z powodu braku odpowiednich siatek bezpieczeństwa, narzędzi zarządzania ryzykiem oraz niemożności ochrony przez plantatorów ich marży i dochodów.

W celu zachowania zrównoważonej uprawy buraków w UE, standardów życia społeczności wiejskiej oraz możliwości wytwarzania wysokiej jakości produktów (co jest zgodne z celami okreslonymi przez unijne instytucje) CIBE wzywa do:

1. Dalszego postępu w zakresie tworzenia klarownych ram dla kontraktacji buraków cukrowych: CIBE wzywa do większej przejrzystości w zakresie zawierania umów na dostawy buraków, ustalania cen, wskaźników, klauzul dotyczących podziału wartości, wprowadzenia możliwości zabezpieczeń dla plantatorów przed zmianami na rynku oraz do wprowadzenia zakazu nieuczciwych praktyk handlowych.
2. Dostępu do skutecznych narzędzi zarządzania ryzykiem: CIBE wzywa do udostępnienia "zestawu narzędzi", aby rolnicy mieli możliwość radzenia sobie z ryzykiem klimatycznym oraz wyższą zmiennością cen, marż i przychodów. Na przykład UE i państwa członkowskie powinny przygotować i szybko wdrożyć narzędzie stabilizacji dochodów w sektorze produkcji buraków cukrowych. Wdrożenie odpowiedniej siatki bezpieczeństwa w przyszłej WPR 2021-2027 musi być dostosowane do rzeczywistości: obecne narzędzia (pomoc do prywatnego przechowywania, przepisy WOR dot. braku równowagi rynkowej) nie są w stanie ograniczyć spadku dochodów plantatorów buraków.
3. Przyznania dodatkowego limitu czasu oraz wsparcia finansowego, aby zareagować na zakaz stosowania środków ochrony roślin oraz rozwój alternatywnych i zrównoważonych produktów i praktyk.
4. Wprowadzenia równych szans konkurowania z krajami trzecimi: CIBE wzywa do zaprzestania przyznawania koncesji na dostęp do rynku, konieczny jest również nacisk na kraje, które sprzedają poniżej kosztów produkcji subsydiowany cukier na rynku światowym. Plantatorzy w UE są najbardziej wydajnymi plantatorami na świecie, ale nie mogą rywalizować z konkurentami, którzy mogą stosować środki ochrony roślin zakazane w UE, nie mogą konkurować z deprecjacją waluty brazylijskiej, nie mogą konkurować z subsydiami eksportowymi wprowadzonymi przez niektóre kraje.