Zarząd Główny KZPBC z wielkim niepokojem przyjął polityczną decyzję Komisji Europejskiej, Parlamentu Europejskiego oraz Rady Ministrów o zakończeniu kwotowania produkcji cukru w Unii Europejskiej z dniem 30 września 2017 r. Mamy nadzieję, że te trzy instytucje wezmą na siebie również odpowiedzialność za to, co stanie się z uprawą buraka cukrowego po 2017 r. oraz za deregulację europejskiego rynku cukru.

Podjęcie takiej decyzji oznacza perturbacje na europejskim rynku cukru i poddanie się zawirowaniom występującym na rynku światowym. Nie oznacza to, że ceny cukru będą niższe dla konsumentów, a wręcz przeciwnie - uważamy, że po dłuższym czasie wzrosną.

Sektorowi cukrownictwa europejskiego, a polskiemu w szczególności, nie dano szansy, aby po wyrzeczeniach i wysokich kosztach poniesionych w ramach nieudanej reformy z 2006 r. mógł przygotować się do konkurowania ze światowym (trzcinowym) rynkiem cukru. Dlatego propozycja Parlamentu Europejskiego o przedłużeniu kwotowania cukru do 2020 r. była jedyną rozsądną propozycją umożliwiającą przygotowanie się do światowej konkurencji.

Koszty reformy poniosą plantatorzy, co spowoduje poważne ograniczenie uprawy buraka cukrowego. Dlatego bardzo ważne jest zapisanie ostatecznych ustaleń tej decyzji w przepisach prawa europejskiego i krajowego. Ponadto w związku z przedłużeniem sytemu SAPS plantatorzy domagają się również przedłużenia obowiązywania przepisów dotyczących płatności cukrowej i wypłaty świadczenia na takim poziomie jak obecnie. Płatność cukrowa jest gwarantem uprawy buraka cukrowego.