Stanowisko
Krajowego Związku Plantatorów Buraka Cukrowego
w sprawie ponowienia procesu prywatyzacji KSC przez MSP

W dniu 3 października Ministerstwo Skarbu Państwa, po przerwaniu dwóch poprzednich nieudanych prób przeprowadzenia sprzedaży akcji uprawnionym plantatorom i pracownikom spółki, po raz trzeci zaprezentowało przedstawicielom Związku zasady prywatyzacji KSC.

KZPBC niniejszym oświadcza, że to MSP i kolejne Zarządy KSC opracowywały oraz przeprowadzały poprzednie nieudane prywatyzacje, nie biorąc pod uwagę argumentów zgłaszanych przez Związek. To nie plantatorzy ani Związek byli przyczyną przerwania poprzednich prywatyzacji, ale nieudolne opracowania i propozycje odbiegające od realiów gospodarczych. Mówienie teraz plantatorom i pracownikom, że to jest ostatnia propozycja prywatyzacji i następnych nie będzie, jest zwykłym zastraszaniem uprawnionych, aby zgodzili się w ciemno na propozycje MSP, które kolejny raz są zbiorem pobożnych życzeń, a nie propozycjami mającymi realne szanse ich realizacji. Nasuwa nam się pytanie, czy trzecią propozycję prywatyzacji opracowywały osoby, które zajmowały się również pierwszym podejściem? Nie chcielibyśmy twierdzić, że Rząd RP celowo chce wymanewrować plantatorów z ich ustawowych uprawnień do zakupu akcji ani stwierdzić, że te propozycje ukierunkowane są na działanie na szkodę nie tylko plantatorów, ale w dłuższej perspektywie także i skarbu państwa. Chcemy przypomnieć, że uprawnionych jest około 18 000 osób i dla każdej z nich powinna być opracowana propozycja uwzględniająca możliwość zakupu i zapłaty za akcje, a nie jedynie dla 100 osób kupujących po 1% udziałów.

KZPBC stoi na stanowisku, że rozpoczęcie procesu prywatyzacji powinno zostać zapoczątkowane rzetelną wyceną spółki, uwzględniającą zakończenie kwotowania w 2017 r., a więc na początku spłaty rat za akcje. Następnie opracować program umożliwiający zakup akcji wszystkim uprawnionym oraz zawierający system zabezpieczeń przed przejęciem spółki przez nieuprawnione osoby i podmioty. Plantatorom należy przydzielić do zakupu ilość akcji proporcjonalnie do posiadanego przez nich  „prawa do uprawy i dostawy”.

Chcemy też spytać, które to polskie cukrownie zostały sprzedane zagranicznym podmiotom po arbitralnej wycenie MSP, bez negocjowania ich wartości? Może sprawę rozjaśni przedstawienie opinii publicznej, za ile sprzedano 60% rynku i cukrowni w Polsce, a za ile chce się sprzedać nam, polskim plantatorom, pozostałe 40% rynku. Mówienie, że były inne czasy i inne rządy, nikogo nie usprawiedliwia, ponieważ był to zawsze Rząd RP. Może MSP przedstawi, ile w ciągu ostatnich czterech lat wzięło dywidendy z KSC, a ile wzięło za sprzedaż 60% rynku, dodając, jakie zyski w tym czasie osiągnęły podmioty, które kupiły te cukrownie. Nie będziemy przypominać, że zgodnie z rozporządzeniem MRiRW z 10 marca 2011 r. za buraki dostarczone w kampanii 2011/12 plantatorom nie wypłacono około 200 mln zł. Sądzimy, że ministerstwo o tym pamięta, żądając od plantatorów żywej gotówki za 15% akcji w pierwszej racie. Chcemy natomiast przypomnieć, że nierówno traktuje się podmioty uprawnione do zakupu akcji. Mamy tu na uwadze pracowników i plantatorów, którym nierówno przydzielono akcje przypadające na 1 osobę w ramach ustawy o prywatyzacji i komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych. Ponadto pracownikom pozwolono na wybranie swojego członka Zarządu KSC, a nam radzono, aby nasz przedstawiciel był wybierany na zasadach konkursu organizowanego przez Radę Nadzorczą.

Reasumując,  Związek jest gotowy na rozpoczęcie negocjacji  trzeciego podejścia do prywatyzacji KSC, po uwzględnieniu naszych argumentów i określeniu w pierwszej kolejności ceny akcji.

Prezes Zarządu Głównego,
Stanisław Barnaś